کاور
علی غُلُمسِین بِرَهیم

علی غُلُمسِین بِرَهیم

زعفران برداشت آبان 9۹ آقای...

تمام شده است

متاسفانه موجودی محصول علی غُلُمسِین بِرَهیم تمام شده است.

برای مشاهده سایر کشاورزها اینجا کلیک نمایید

بیوگرافی علی غُلُمسِین بِرَهیم

زعفران برداشت آبان 9۹

آقای علی شُخمگر کشاورزی اهل روستای زول شهرستان قائن است. مردم محلی او را با نام علی غُلُمسِین بِرَهیم (علی فرزند غلامحسین فرزند ابراهیم) می شناسند. او متولد 1356 است، ثمره ی زندگی این کشاورز یک فرزند دختر و دو پسر است. دختر بزرگ خانواده دانشجوی رشته ی حقوق در دانشگاه یزد می باشد، یکی از پسر ها محصل است و ته تغاری خانواده نیز یک سال و نیم سن دارد.

قصه زندگی علی غُلُمسِین بِرَهیم

 

زعفران اصل

 

زمین های کشاورزی علی آقا در محل کِشمون پارس آباد زول واقع شده است، این زمین ها از پدر به او ارث رسیده است و آبیاری آن ها نیز از قنات زول صورت می گیرد.

علی غُلُمسِین بِرَهیم علاوه بر زعفران، زرشک و عناب نیز به عمل می آورد. او در کاشت زعفران از کود حیوانی  و خاک بیگانه استفاده می کند. خانواده، اقوام و چند نفر نیروی کار در مراحل مختلف برداشت زعفران یاری گر او هستند.

 

زعفران قائنات

 

در واقع شغل آقای شُخمگر پیمانکار ساختمانی است اما از سال 1396 تصمیم می گیرد تا زمین های کشاورزی مرحوم پدر خود را که چند سالی رها و بلا استفاده بوده است احیاء نماید و روشی جدید برای آبیاری زعفران در منطقه را استفاده کند. او روش آبیاری بارانی را مورد استفاده قرار داده که مزایای زیادی دارد. صرفه جویی قابل توجه به نسبت آبیاری سنتی (غرق آبی) و همچنین برای گیاه زعفران این روش بسیار مناسب است.

 

آبیاری بارانی

 

خاطره ای که در ذهن علی آقا مانده مربوط به شروع کار کشاورزی است که در ابتدا اهالی روستا او را مورد تمسخر قرار می دادند که این روش درست نیست و جواب نمی دهد زیرا علی باید برای رساندن آب به زمین های خود بیش از 6 کیلومتر لوله گذاری، حفر یک استخر بزرگ ذخیره آب و مجدد لوله گذاری بارانی را انجام میداد که بسیار هزینه بردار بوده بطوری که مجبور شده منزل شخصی خود را به فروش برساند و اجاره نشین شود. اما او دل سرد نشد و با پشتکار و امید کارش را به سر انجام رساند و امسال در اولین سال برداشت رکورد برداشت زعفران در روستای خود ثبت کرد.

 

زعفران .

 

علی شخمگر از زندگی احساس رضایت دارد و می گوید آرزوی خاصی برای خود ندارم اما آرزوی قلبی من این است روزی دولتی سر کار بیاید که کشاورزی اولویت اصلی آن باشد و به حوزه ی کشاورزی نظم درستی بدهد، خرده مالکی از بین برود و زمین ها همه یکپارچه بشوند و به صورت تعاونی و هیئت مدیره ای اداره بشوند.

 

whatsapp